heterdaad

In flagrante delicto

Ik wil het even hebben over een of ander glamouradvocaat, rijk en beroemd (laat ik geen namen noemen, want anders ben ik de sigaar. Maar je hebt die ijdeltuit vast wel eens in een tv-programma voorbij zien komen). Rijdt in mooie auto’s en woont samen met een voormalig nieuwslezeresje met big boobies in een prachtpand.

Schijnt grote sommen geld ontvangen te hebben van clienten! Van een klant wel 60 duizend euro aan contanten! Contant betalen schijnt niet te mogen, want dat is niet te traceren. Tsja, je kunt aan kantoor ook niet pinnen hè?

60 duizend contant… In wat voor tas neem je dat mee dan? Dat vraag ik me dan af… 1 boodschappentas? 2 boodschappentassen? Een koffer dan? Zo een op wieltjes, die je bij zo’n vage Chinese winkel kan kopen voor 50 euro? En waar bewaar je dat dan thuis? In je matras? Op de vliering? Hoe groot is dat spaarvarken?

Wat zal hij gezegd hebben? “Cash!! Dan kan Eef er tenminste ook niet aankomen. Weet je wat zij uitgeeft per week? Abnormaal gewoon! En wat te denken van mijn 3 ex-en. Niet te doen!”

Ik kan niet wachten op de realityshow!

Camera’s volgen hem overal: in de rechtzaal, in zijn limo, aan het dineren met zijn zakelijke relaties.
De spanning stijgt: zal Eva wel of niet bij hem blijven? Gaat hij zichzelf verdedigen in de rechtzaal?
We noemen het ‘Wie is de consigliere?’ met de volgende spelonderdelen: Kraak de kluis! & Wie vindt de pot met goud? Uiteraard met die BN-ers die je in elke show ziet: Patty Brard, Kelly en Michael Boogaard.
Dan kan hij Jokertje inzetten die dan de hele tijd op zijn plat Haags roept “Mea culpa, mea culpa!”
Aan het eind zien we hem afgevoerd worden in een oranje overall met een hark in zijn hand op weg naar een plantsoen. En dan komt Holleeder zingend langsrijden op zijn scooter:”Advocaatje leef je nog, iejadeeja…!”

 

Boe!!

column Praxis bulletin okt 2012

 

Taalgedoe

Het eerst woordje van onze dochter was ‘papa’ en toen onze zoon met zijn eerste klanken begon te experimenteren hoopte ik vurig dat hij dan wel met het woordje ‘mama’ zou beginnen. Maar nee, helaas, hij zei ‘koe’. Ik hoop tot op de dag van vandaag dat hij zijn lievelingsknuffelbeestje van de Hema bedoelde…

Taal leren is lastig en taal bijhouden ook, want het is altijd aan verandering onderhevig. Maar goed ook, anders zouden we nog steeds ‘mensch’ schrijven.

De peuterleidsters en andere collega’s met MBO3&4, zoals de onderwijsassistenten, hebben dit schooljaar een oproep gekregen om mee te doen met de taaltoets. Het geeft een hoop stress -wat logisch is- en het helpt natuurlijk helemaal niet als er in de wereld om je heen allerlei onzin wordt verkocht.

Neem nou reclame: Er is een bepaald soort merk huidverzorgingsproduct die het heeft over ‘micellaire reiniging’. De Van Dale heeft geen idee waar het overgaat, u? Maar als ze hele dure ingewikkelde woorden gebruiken, zal het product wel goed zijn misschien?

Hoe lastig is het om te leren dat duif in het meervoud duiven wordt. Maar waarom dan geen hont en in het meervouden honden? Ik drink uit een vat, wij drinken uit vaten, wij dronken uit de vaten. Maar als we kijken naar: de kat hinkt wordt het: de katten hinken en niet zoals bij vat: de katen honken.

Neem nou spaties…

Hoop gedoe om het nieuwe logo van het Rijksmuseum: er zit ineens een spatie tussen! Buiten het feit dat sommigen het logo ook gewoon lelijk vinden (kwestie smaak, niet waar?) vindt men het taalkundig een blunder. Rijks  museum staat er. Zou de ontwerper van dit logo dit bewust hebben gedaan? Ik denk het wel, want betere reclame voor het Rijksmuseum kun je niet bedenken! Iedereen wil nu wel zien wat voor logo er hangt! En als je er dan toch bent, kun je gelijk wel even binnen kijken.

Het wordt er niet gemakkelijker op als je de taal (beter) wilt leren en je in je boodschappentas de volgende producten vindt: ‘kippen kluiven’ en ‘boeren met worst’.

Ik zeg: "Boe!”

geen vakantie zonder hagelslag

Geen vakantie zonder hagelslag

Ik reed langs twee geparkeerde auto’s.

Bij de een was óp de auto een toren van spullen gelegd en daarover een blauw zeil gewikkeld. De man was de achterklep dicht aan het duwen; hij had er zichtbaar moeite mee. De andere auto zag er niet veel anders uit, behalve dat het zeil oranje was. Over het zeil waren spanbanden gewikkeld; het leek net een hele grote oranje bij.

Zouden ze bij elkaar horen? Broers misschien? Met twee families op stap. Ik zie de kinderen al zitten achterin gepropt en vader vol concentratie op weg…  naar familie in het buitenland?

Ik kreeg acuut last van jeugdsentiment, er kwam van alles bovenborrelen…

Niet veel anders gingen wij vroeger óók op die manier op familiebezoek. Het grootste verschil is dat deze kinderen misschien met hun ds op de achterbank zitten óf een dvd-speler hebben.

‘Wat wil je dat we meenemen?’ Ik hoor mijn moeder het nog opnoemen terwijl ze het op een briefje schreef:’Douwe Egberts, zakjes kippensoep van Honig, stroopwafels, drop en hagelslag. Ik neem ook nog een zak oude kleren van de kinderen mee, daar kan je vast wel iemand blij mee maken.’

Mijn vader sloopte altijd de achterbank uit zijn groene Opel Ascona, zodat mijn zusje en ik konden spelen of slapen.

Hoezo autogordels?
Hoezo veiligheid?
We deden er tussen de 14 en 18 uur over. Als we pech hadden 24 uur…
Hoezo airco?
We deden gewoon de ramen open! Ik zal de plakkerige rug en het bezwete hoofd van mijn vader nooit meer vergeten!
Elk jaar verdwalen bij dezelfde afslag en elk jaar dezelfde discussies over het missen van die afslag.
Hoezo TomTom?
Stikchargarijnig, moe en bezweet aankomen in het bloedhete plattelangsdorpje. Mijn moeder was altijd zó blij om haar zus te zien en wij met onze neef en nichtjes. Stoeien in de hooiberg, verdwalen in het maisveld, pootje baden in het beekje. Elk jaar dezelfde bestemming.

Ik hoor een collega het van de week nog zeggen: ’Ja, zó leuk dáár, ja wéér Spanje… heerlijk, en de kinderen hebben het dáár zó naar hun zin.’ Elk jaar dezelfde bestemming…

Ik heb juist de behoefte verschillende dingen mee gemaakt te hebben en verschillende plekken gezien te hebben.

We gaan dan wel (weer) naar Engeland en Wales, maar het is alweer lang geleden. Onze kinderen speuren internet af naar wildparken, steden, rugbyvelden, pretparken, en dierentuinen. Ze denken mee. Ik geloof dat er al een routebeschrijving is gemaakt!

Het enige wat ik nog hoef te doen is alle kleren in de caravan te stoppen  en een kastje met wat eten. Niet te veel, want het meeste kun je dáár wel kopen, maar wel: koffie, stroopwafels, drop en hagelslag!!

“Gij zult obediëren”

winnende column voor blad Praxisbulletin

“Gij zult obediëren”                                              april 12

Enkele dagen geleden las ik in de krant dat de KBOV wil dat leerlingen op de basisscholen het Nederlandse volkslied gaan leren.

De Koninklijke bond van Oranjeverenigingen vindt dat leerlingen te weinig weten van de historische betekenis van het Wilhelmus.

Het veertien coupletten tellende lied zit boordevol Vaderlandse geschiedenis. Dat klopt. Maar wees nou eens eerlijk; weten wij als volwassenen het uit ons hoofd? Nee, net als sporters lukt ons het eerste couplet maar net (en daarna begint het gejuich)

Ik ben het er mee eens dat je tijdens je geschiedenisles aandacht kunt besteden aan de tekst. Zullen we er even wat woorden uitlichten? Onverveerd, betrouwen, doorwondt, heires-kracht, vermeten, tempeest, oorlof, obediëren. Mooi dat je de kinderen hier even zoet mee krijgt. “Zo, jongens, betekenis opzoeken en aan het eind van de week dictee! Wie meer dan drie fouten heeft, moet op één been in de hoek staan met ezelsoren op. Gij zult obediëren!”

Fantastisch!

Op zich een leuk idee om van de naam van het kind een Acrostychon te maken. Alleen is Tim Bol zo klaar en Marie-Louise Verbruggen dan ernstig de klos.

Die leerlingen van ons; die moeten toch veel, hè? We leggen de prioriteit uiteraard bij rekenen en taal, daarnaast vinden we het belangrijk dat de kinderen genoeg (en goed) bewegen, kwaliteit van schrijven moet omhoog, voldoende kennis hebben van de wereld om hun heen, creatief zijn, zichzelf kunnen presenteren, verbaal zijn, proppen tussendoor nog wat muziek, letten op gezonde voeding, laten we de normen en waarden niet vergeten. Dan kan het Wilhelmus er ook wel bij!

Ouders die op de Poll van het AD ‘ja’ hebben ingevuld wil ik bij de inschrijving van hun kind volmondig het volkslied horen zingen, alle coupletten foutloos, alvorens wij tot inschrijving overgaan. Ha ha… Gij zult obediëren!

 

Eurospel

Eurospel                                                                           (mei 2012)

 

We spelen Monopoly. ‘Maar we doen het iets anders hoor, mam, want als je die belasting hie rop de pot zet kun je meer verdienen als je erop staat.’ ‘Ok, dus jullie veranderen de spelregels?’ ‘Ja, en dat apparaatje gebruiken we ook niet om huizen te kopen. Dat is zo’n gedoe.’
Veranderen van de spelregels is geen probleem, als alle spelers er van af weten en vóóraf aan het spel mee eens zijn. Doen we met pesten soms ook. Krijg je een 2 dan moet je 2 pakken en een joker is 5 pakken, maar we doen ook wel eens dat we alles achter elkaar optellen, en doen moet je dus heel veel pakken.

Griekenland wil wel meedoen, maar houdt zich niet aan de spelregels. Spelregels en afspraken zijn al enkele keren veranderd, maar het blijft lastig. Als je je niet aan de spelregels houdt, mag je niet meer meedoen. En dus uit de euro.

Eurosceptici trekken nu een lange neus: zie je nou wel!

Nee, Engeland heeft het goed gedaan… Niet in de euro. Steeds commentaar op de euro hebben. Hé, je deed toch niet mee? In Engeland is nog steeds veel armoede. Er zijn Engelse families die generaties lang in de steun zitten, geen opleiding hebben en waar de hulpverlening geen vat op kan krijgen. Generatie na generatie na generatie. Krijgen jong kinderen, maken hun school niet af, hebben geen werk, zitten in de criminaliteit, leven voor voetbal, laten de pittbulls uit, zuipen zich een hersenbeschadiging, enz. Klassensysteem is in Engeland nog duidelijk aanwezig. Ben je van lage klasse, kom je nooit in de upper-class. Want je ouders kunnen geen privé-school betalen. Je mag op die school omdat je vader de zandbak heeft gesponsord, eerlijk waar. Scheiding tussen rijk en arm. Een dubbeltje wordt daar nooit maar dan nooit een kwartje, hoe hard je ook werkt. Met dank aan de regering. Of dat anders geweest zou zijn als ze wél de euro hadden gehad, weet ik niet. Ik ben blij dat ik geen econoom ben. Stel je voor; al die vragen die je nu moet beantwoorden… Ik was er op school ook niet zo goed in. Ben nu wel blij dat we aan het einde van de maand nog wat overhouden.

Stel we stoppen met de euro. Waar denk je dan dat al dat geld ineens vandaan komt? Moet allemaal ineens worden gedrukt en geslagen. Wat is ons belangrijkste exportproduct eigenlijk? Bier? Dan moeten we Engeland wel te vriend houden;)

Ik denk dat niemand wil dat er veel geld gepompt wordt in een zinkend schip. Of je nou voor of tegen de euro bent. Het gaat er ook om wat het voor consequenties heeft voor ons?

Heel veel mensen hebben allerlei meningen over de economie. Mensen die hun eigen financiën niet op orde hebben roepen nu om het hardst: ’eigen hypotheek eerst!’.

Economen breken hun hoofd over dit probleem.

Loslaten van Griekenland, zou totale anarchie kunnen betekenen. En dat doen wij als beschaafde landen hen toch niet aan? We laten hen toch uiteindelijk niet stikken in hun ouzo?

We zijn met zijn allen dit eurospel begonnen en moeten er het beste van maken. Met of zonder spelbrekers.

 

Puberitis

Puberitis

We kregen van de week een kaartje van het CJG in de bus. “Aan de ouder(s)/verzorger(s) van de puber van dit huis Voorbach. Op de voorkant stond de zin: ”Mijn ouders zitten momenteel eventjes in hun nee-fase”, dus ik dacht dat dit kaartje voor de puber bedoelt, was… maar nee het was voor de ouder(s)/verzorger(s): dus voor ons!

Het Centrum voor jeugd en gezin organiseert een bijeenkomst voor puber-ouders/verzorgers waarbij je - volgens het kaartje- onder andere antwoord krijgt op de volgende vragen: Ben ik nou gek, of hoe zit dat? Hoe communiceer je met je puber en Hoe houden we het gezellig?

Nou aan de ene kant ben ik wel geïnteresseerd in zo’n bijeenkomst. Niet zo zeer omdat wij opvoedingsvragen hebben, maar ik zou toch wel héél graag antwoord willen op de vraag of ik gek ben. Nee, alle gekheid op een stokje. Gelukkig ben ik een beetje gek, want als je normaal bent in deze krankzinnige wereld, is het verdomd lastig overeind te blijven. En als iemand een beetje gek is, denken al die anderen tenminste dat zij normaal zijn.

Nou, een béétje gek… ik hoor geregelmatig de kreet ’Mama, doe toch eens normaal!’ voorbij komen.

Vanochtend zei de puber dat ik ‘bepaalde’ kleren niet meer aan moest doen. Hoezo? Karen van K3 is maar een paar jaar jonger en heb je weleens goed gekeken wat zíj aanhééft? Ze begint trouwens een behoorlijke verlopen kop te krijgen.

De tweede vraag dan: hoe communiceer je met je puber? We hebben onderhand wel in de gaten dat we de verkeerde vragen stellen: Waarom staat je fiets nog in de tuin en niet in de schuur? Kun je je kamer niet eens opruimen? Na dít programma gaat de tv uit! Opruimen en luisteren, ik bedoel niet opruimen en niet luisteren, schijnt erbij te horen. De neuropsychologie breekt zich er hun hoofd over: het brein is nog niet volgroeid, is het hormonaal?, luisteren ze te veel naar hun peer-group? afzetten tegen hun ouder(s)/verzorger(s).

Pubers gaan ‘ineens‘ later naar bed. Sta je daar met je slaapdronken kop de gordijnen dicht te doen, wil ze ineens CSI kijken. CSI? Ben je wel lekker? Vorig jaar moest ik je handje nog vasthouden toen je je laatste vaccinatie kreeg en nu is die patholoog-anatoom een ‘vette gast’!

Ik kijk nu ook met de puber naar Sterren springen enzo. Verstand op nul… gezellig!

Pleegkind-show

Pleegkind-show                                                      (juli 2012)

 Er is discussie over de show waar een gezin wordt gezocht voor een pleegkind. Moet ie er nou wel of niet komen?

 Na ‘Bonje met de buren’, ‘Genante lijven’ en schulden dan wel scheiden op tv, daalt het peil op tv gigantisch. Het heeft eigenlijk niet eens meer met smaak te maken, dan wel met waarden en normen.

Wat was er mis met trouwen op tv? Kunnen we het niet houden bij opvoed- en kookprogramma’s? (nee hoor, geintje)
Ik las dat er vanaf 2016 minder oproepen zullen zijn en misschien ook wel minder netten.
We kunnen op dit moment 110+ zenders ontvangen. We kunnen zelfs programma’s ontvangen van landen waar ze geeneens tv hebben. Kun je nagaan!
Genoeg keus zou je zeggen.
Als we dan toch de morele grenzen aan het overschijden zijn, weet ik er nog wel een paar:

- Kan ik mijn ouders ruilen?

Waarin kinderen aan de hand van verborgen camerabeelden aantonen dat hun ouders niet capabel zijn. Ouders in spe kunnen zich dan aanmelden. De kinderen kiezen aan de hand van spelsituaties uit wie er in aanmerkingen komen. Vervolgens krijgen de biologische ouders gelegenheid zich te verbeteren en hun kinderen terug te winnen…

Ach, helaas niet gelukt. U mag het in het volgende seizoen nog een keer proberen…

- Hoe komt hij/zij aan deze baan?

Umberto Stegeman doet verslag over het verleden van die persoon. Er gaat een hele beerput open van zaken die het daglicht niet kunnen verdragen… Het zou je baas maar zijn! Hmmm… zie je wel; je mocht hem toch al niet… Smullen!

- Wat zou u doen in deze situatie?

Mensen worden in een bijzondere (bedreigende of gevaarlijke) situatie uitgelokt om te kijken hoe ze reageren. Stel iemand reageert heel agressief (slaat iemand dood?) dan wordt hij of zij vervolgens in een reality show gevolgd tijdens de behandeling door psychiaters.
Leuk om naar te kijken, want als je thuis op de bank zit weet je het beter natuurlijk… Dát zou ik nóóit doen!

- Is mijn overbuurman een pedo?

Waarin …

Ahum… sorry… of gaat dit écht te ver???

 

de Supersuper

Op zondag naar de supermarkt, ze staan er voor in de rij! Serieus! Het is de hele week nog niet zo druk geweest als op zondag!

Wat deden we vroeger op zondag? Hoe kwamen we in godsnaam de dag door? O, ja, vroeger gingen ‘we’ nog naar de kerk, dat brak de dag een beetje. Gaf ritme, regelmaat en houvast.

Ik heb gehoord dat men de bel wil luiden voordat de supermarkt open gaat. Dan kunnen mensen van heinde en verre naar de super toekomen om hun voorraad bij te vullen.

‘Vroeger’ ging ik naar de buurvrouw als ik een ei nodig had of een kopje suiker, maar nu, ja, nú kan ik tenminste naar de super! De Súpersuper als steun en toeverlaat.

De bedrijfsleider staat ons zelfs bij de deur op te wachten met een krantje: “de Vreetkreet” heet het. Met daarin allerlei tips om aan onze eerste levenbehoefte te voldoen. We houden van die man! Daarom gaan we naar hem en niet naar die ander, want die is op zondag niet open. Dat mag eigenlijk niet in deze gemeente. Als je denkt dat de klanten alleen voor iets kleins naar hem gaan, heb je het mis. Hele karren vol! Wat een aantrekkingskracht. En daarna lekker koken en met het hele gezin aan de zondagdis. Het gezin als hoeksteen van de samenleving. Super!

Nick & Simon

Nick & Simon

Voordat mensen denken:”Silvana? Palingpop? Dat is geen hardrock, hoor!” Wees maar niet bang, geen paniek! Ik houd nog steeds van snoeiharde gitaren. Maar desondanks wil ik het toch eens hebben over Nick & Simon, de koningen van de palingsound.

In mijn jeugd was er al iets als Cats en nog iets met zussen, geloof ik, maar de heren Schilder en Keizer zijn zelfs Jan Smitje voorbij.

Volkomen hysterisch hoor ik mijn buurvrouw stofzuigen op deze sound. Doordat de stofzuiger niet echt geluidsarm is, gaat de cd-speler op vol volume. Op een of andere manier zie ik dat de buren dat niet eens erg vinden. Nee, dát zou ík eens moeten proberen met Rammstein. Dan krijg ik een stuk minder sympatie.

Ik ken geen enkel liedje van ze (nou… Rosanne dan, helaas wel) En sympatiek… dát zijn ze.

Natuurlijk ken ik ze voornamelijk van The Voice. Een programma wat ik waarschijnlijk nooit zou kijken, als mijn kinderen er niet naar zouden kijken. Doe mij maar een Scandinavische thriller of Engelse detective. Maar wát zijn ze leuk als jury! Gebbetje hier, grapje daar, iedereen is dol op ze, en goudeerlijk. Je kúnt gewoon niets tégen ze hebben.

Maar laten we het dan even over de merchandising hebben:

t-shirts en hoodies (allemaal in damesmodel!), de mok, schoudertas, halsketting, de muts, telefoonhoesje, cap, keykoord, sleutelhanger en natuurlijk het hoofdkussen. Laten we de levensgrote poster niet vergeten. Je zou je toch de tandjes schrikken als je kamer inloopt en je ziet die twee gasten hangen?

Zijn er trouwens mannen die fan zijn? En wat kopen zij dan? De cd’s?

Wanneer denk je als artiest nadenkend over je merchandising: ”Hmmm, Simon, wat denk jij? Zullen we zo’n dekbedovertrek dan maar níet doen?”

Komkommertijd

Ze troffen elkaar zo ongeveer bij de komkommers, (Toeval? Denk het niet!) deze twee mannen in Albert Heijn. De vrouw van de ene stond in meloenen te knijpen en te bedenken welke ze mee zou nemen. De vrouw van de andere stond met haar neus bij de vis.

‘Hé!’ (hand omhoog)

‘Hé!’

‘Hé ...’

‘Hoe is het?’ (vraag me altijd af of het een serieuze vraag is…)

‘Ja, ja… boodschappen, hè… het is weer zaterdag…’

‘Ja, wij ook…’

‘Zo…’

‘Dus…’

Ze zoeken allebei ineens naar hun vrouw (paniek!?)

Terwijl ik vlug nog even een zakje bosui pak, denk ik: is dit een serieus gesprek? Even terug: ‘ja ja boodschappen hè het is weer zaterdag, ja wij ook’

Ok, niks te melden, dan? Over de voetbal hoeven en willen we het niet hebben. Niks te vertellen over werk of aanstaande vakantie?

Misschien is er geen werk en dus automatisch geen vakantie?

Ja, dán is boodschappen op zaterdag ineens hét uitje van de week om met je vrouw naar toe te gaan. Je vrouw kan ergens ongegeneerd inknijpen of haar neus ergens insteken.

Én zo zie je nog eens iemand! Leuk, man! Hoe heet ie gast ook alweer?

 

Dát noemen ze nou komkommertijd! Wanneer er niets te melden is. Toch?

Eens even kijken:

- nog nooit zoveel politiek in het nieuws als nu: welke ‘poppetje’ op welke plaats (welke visie is nog onduidelijk)

- schildpadkoppel na 115 jaar op elkaar uitgekeken (dát is nog steeds

 langer dan Ruud & Estelle en Johnny & Vanessa)

- man gespiest door cactus (Au!)

- Ek zilver voor Nederlands bridgers (zíj dan weer wel)

- koe springt huiskamer binnen (waarschijnlijk nieuwe groene

 vloerbedekking?)

- zwarte beren kunnen tellen (misschien kunnen ze helpen bij ministerie

 van Economische zaken?)

- de string is uit (shocking nieuws man)

- zee-olifanten verzamelen informatie Antartica (zijn stiekum spionnen;)

- nagellak populair in de zomer (duh!)

 

Nee hoor, genoeg te melden…