woensdag 24 juli 2013

Zwemles


Zwemles

 

Zwemles, wie er is niet groot mee geworden?

Met pijn in de buik van de spanning stond ik in de rij om een plons te maken in het veel te koude bad. Daar kwam ze al met haar angstaanjagende haak: de zwemjuf! Ongelooflijk dat ik het zo lang uitgehouden heb tot zwemvaardigheden en  reddingsbrevetten aan toe.

Onze eigen kinderen hebben al vanaf Teddybeerzwemmen kennis gemaakt met het chloorwater. We zullen de periode van de zwemdiploma’s nooit vergeten:  het ene kind had les van half 5 tot 5 en het andere kind van half 6 tot 6. Daarna gingen wij gemummificeerd naar huis. Krijg er dan nog maar een avondmaaltijd in, maar ach, ze sliepen die avond als een otter. Wij ook trouwens.

Er zijn helaas weer kinderen verdronken deze zomer. De discussie omtrent het schoolzwemmen laait weer eens op. Ik vind dat een rare discussie. Omgekeerd denken. De school is namelijk primair een onderwijs instelling. Er is geen zwembad in de school en dus moest je er met de bus dan wel lopend naar toe met je klas. Sommigen scholen regelden ouders met auto’s. Hoe dan ook, je was een halve dag kwijt en dat ging ten koste van kostbare onderwijstijd. En stel dat je ’s ochtends met je groep naar zwemles moest, dan waren ze de rest van de dag zo duf als een konijn en krijg ze dan maar eens met rooddoorlopen ogen van het chloor aan het rekenen.

Wat had er moeten gebeuren toen het schoolzwemmen werd afgeschaft? Ouders actief benaderen en bestoken met folders en van mij part postbus 51 filmpjes over zwemles. Zwemles hoort bij de opvoeding net als zonder zijwieltjes leren fietsen. Het is niet altijd makkelijk te regelen met onregelmatige werktijden, als eenoudergezin of met een krap budget, maar ja, met inventief zijn krijg je een hoop voor elkaar. Desnoods iets regelen met andere ouders, buren of grootouders. Of als naschoolse regeling tussen school, bso en zwembad (of andere hobby/sportclub) ”U kunt uw kind om half 6 ophalen in de Dolfijn en anders op de bso.”

De neef van het gister verdronken jochie voelt zich niet verantwoordelijk voor het feit dat zijn neefje is verdronken… Hoe triest… Daarop is maar een antwoord te geven: Je voelt je misschien niet verantwoordelijk, maar je bent het wel!    Niet alleen kinderen moeten leren zwemmen, maar de ouders, begeleiders en andere verantwoordelijken moeten weten hoe ze kinderen moeten begeleiden in het water. Want als het allemaal goed gaat, hoef je ze niet te redden!