“Urenlang tv kijken of computerspelletjes spelen is niet schadelijk voor de sociale ontwikkeling van jonge kinderen.”

 

“Urenlang tv kijken of computerspelletjes spelen is niet schadelijk voor de sociale ontwikkeling van jonge kinderen.”

http://www.nu.nl/media/3382448/lang-tv-kijken-niet-schadelijk-sociale-ontwikkeling-kind.html

“Urenlang tv kijken of computerspelletjes spelen is niet schadelijk voor de sociale ontwikkeling van jonge kinderen.”, zeggen Britse experts. Waarom twijfel ik dan aan zo’n onderzoek? De beeldbuis is de laatste jaren geëvolueerd van nieuws- en informatieverstrekker tot entertainmeubel! Ik meen me te herinneren dat er in mijn tijd niet veel meer was dan Paulus de Boskabouter, Beertje Colagol en de Berenboot. Niet te vergelijken met Avatar en natuurlijk Sponge Bob. Ik heb menigmaal mijn zoon ervan geprobeerd te overtuigen dat het stemgeluid van Spónge Bób te erg is voor moederoren. Ik kom er gewoon niet overheen.”Na dit filmpje mag de tv wel uit!”, probeer ik te vergeefs. Thuis ben ik ook maar gewoon moeder en geen juf tenslotte. Toen mijn kinderen jonger waren, bezáten wij de afstandbediening en konden wij nog bepalen wat er gekeken werd. Je kon ze toen van alles wijsmaken, tenslotte konden ze nog niet lezen en wisten niet wat er in de tv-gids vermeld stond. Wij probeerden dan de educatief verantwoorde programma’s voor hen uit te zoeken. We dachten dat we ze voor de gek konden houden! Ha! Sponge Bob pakt me nu dagelijks terug:”Ik ben er klaar voor, ik ben er klaar voor!” Terwijl ik tijdens het koken denk:”Ik ben er klaar mee, ik ben er klaar mee!” Wij hadden naast de pc een kookwekker die na 40 minuten afging. “Nu mag je zus!”, terwijl onze zoon afdroop. Hij vond het leuk om viruele dierentuinen en pretparken te bouwen en dat duurt nou eenmaal langer dan 40 minuten. Snap dat dan, mam!

Toch schrik ik van de cijfers: 15 procent van de 11.000 onderzochten 5 jarigen keek meer dan drie uur tv per dag. Meer dan 3 uur bij de virtuele oppas! En dan toch zeggen dat tv-kijken niet schadelijk is voor de sociale ontwikkeling! Wanneer maak je dan vriendjes? Los je conflictjes op? Leer je voor jezelf opkomen? Doe je verbale vaardigheden op? Leer je communiceren? Leer je omgaan met winnen en verliezen? Leer je incasseren? Leer je spelen met vriendjes, spelen met je broertje, zusje, papa of mama? Leer je ontdekken, experimenteren, uitdagen, verstoppertjes spelen? En doe je motorische vaardigheden op, zoals klimmen, rennen, stoeien, handstand tegen de slaapkamerdeur, balletje trap of knikkeren?

Tv-kijken zet wel degelijk aan tot gedrag. Vooral de reclames tussendoor zetten aan tot hebberigheid en kóópgedrag. Wat dan grappig is dat we allerlei gezelschapsspelletjes en binnen- en buitenspeelgoed voorbij zien komen. Ik vermoed dat die gezelschapsspelletjes in de kast verdwijnen. Daar heb je toch geen tijd voor als je meer dan 3 uur per dag tv kijkt! En buitenspelen met je nieuwe frisbee? Daar moet je wel eerst vriendjes voor maken. En hoe moet dat ook al weer? Die gezelschapsspelletjes zien we over een paar jaar wel weer terug voor een prikkie op een kleedje bij Koningsdag. “Helemaal compleet en zo goed als nieuw! We zijn er klaar mee! We zijn er klaar mee!”

Heeft u ook kippenpootjes? Loopt moeilijk, hè?

Heeft u ook kippenpootjes?

Loopt moeilijk, hè?


We zijn er nog net op tijd bij, want hij is bijna los. De meest bakken zijn al leeg. Er liggen alleen nog wat kleine pootjes. Ik sluit achteraan in de rij aan.

“Pondje ?”, vraagt de kippenboer aan de vrouw die naast me staat. Blijkbaar koopt ze vaker “een pondje”. Ze knikt en vraagt: ”Vrouw er niet?”. Poelier gooit dampende nieuwe pootjes in een lege bak. Hij schept een pondje in een zak voor haar. Zijn reuzenhanden vallen me op, of zijn de pootjes zo klein deze keer?  Terwijl ik 0,685 op het display van de weegschaal zie staan, vertelt hij: “Teen gebroken!”

“Joh?”
Misschien hoef je bij vast klanten niet meer te vragen of het ietsje meer mag zijn.
“Ben je d’r op gaan staan?”, grapt ze.
Als zijn voeten ook reusachtig zijn, zou me dat niet verbazen. Ik schat dat er weinig ruimte is achter de toonbank.
“Nee”, zegt de poelier. “Boek op gekregen!”
“Joh?”
“Jaha, een boek van Rien Poortvliet…”

Ik moet oppassen dat ik niet ga glimlachen. Ik verwacht dat de poelier met zijn reuzenbenen zo over de toonbank kan stappen en dit kaboutervrouwtje kan pletten.

Een boek van Rien Poortvliet!, denk ik. Het boek der Kabouters? O, nee!

“Dat is een zwaar boek hoor!”, gaat hij verder. “Een páárdenboek! Zo op haar blote tenen!”

De vrouw kijkt geschokt en rekent af. Waarschijnlijk ziet zij net als ik een blauwe kloppende teen met aan de bovenkant nog een klein stukje van een glimmend rood gelakt teennageltje. Jak!

Dan zijn wij aan de beurt. Ik vraag wat milde en wat pittige pootjes.

Alle grappen die we de afgelopen weken hebben gemaakt over paardenvlees, zal ik maar niet maken.

Ik moet ineens denken aan Jessica Simpson, die bij het eten van kippenvleugeltjes aan haar toenmalige verloofde vroeg: “rare naam Buffalo Wings… Buffels hebben toch geen vleugels?”

Wat wil je later worden als je groot bent? Koningin!

column geplaatst in http://www.praxisbulletin.nl/Artikel/Column-Wat-wil-je-worden-als-je-groot-bent.htm
 

Wat wil je later worden als je groot bent? Koningin!

Het nieuwe thema voor de kleutergroepen is beroepen.

”Wat wil je later worden?” is de hamvraag aan de kinderen. Op het woordvel komen een aantal beroepen, zoals: piloot, kok, vrachtwagenchauffeur, politie, brandweer, moeder, voetballer, actrice, danseres, dierenarts, etc.

“Ik wil politie worden!” Zo grappig, dat ze er bij brandweer en politie nou nooit het woordje man of vrouw achter zetten, hè? Mijn zusje wilde vroeger ‘timmer’ worden net als haar vader. Alsof het onzijdig is, of te wel (zoals ze dat tegenwoordig noemen) genderneutraal. Stel je voor dat een kind vuilnisman of vuilnisvrouw wil worden. ”Wat wil je later worden?” “Nou, vuilnis!”, klinkt dan wel een beetje raar, vind je niet?

Toch leuk dat Zwarte Piet ook nog steeds wordt genoemd. Tenslotte haal je elk jaar je Zwarte Pieten diploma, dus je weet maar nooit of de Sint een vacature uitzet.

David speelde in de kappershoek. Hij was helemaal in zijn element als kapper in zijn kapsalon. Zijn vrouw mocht voor! De andere klanten moesten maar even in de wachtkamer een tijdschrift gaan lezen. Wel kregen ze van hem een kopje koffie, toch aardig van David.

“Goh”, vroeg de juf. Is dat je vrouw?”

“Ja!”, zei hij “En we hebben ook kinderen.”

“O, ja, hoeveel?”

“Nou 100!”, zei David.

“Zo, zo, …  100 kinderen!?”

“Ja!”, zei hij beslist.

“En waar zijn jullie kinderen dan?”, probeerde de juf nog.

“Nou op school!” (logisch)

Laten we hopen dat er ook nog kinderen juf of meester willen worden!

Ik fantaseer dat Maxima’s lijstje er als volgt uitzag: bankdirecteur, diplomaat, econoom. Maar bovenaan koningin!

Koninginnen kende ze alleen uit sprookjesboeken, legendes en verhalen. Koninginnen hebben een prachtig landgoed waar altijd de mooiste rozen bloeien. Koninginnen dragen de mooiste jurken, genaaid door de beste kleermakers, gemaakt van stoffen vanuit de meest exotische oorden. Koninginnen zijn geliefd onder de bevolking en natuurlijk houdt zij ook van hen!

Een grappig volk op houten schoenen, die ondanks de regen moppen blijven tappen. Een grappig volkje onder de zeespiegel. Daar was nog één kroonprins die een koningin zocht!

Geen gewone koningin, nee.... de mooiste en de liefste van allemaal! Alleen zij zou zijn vrouw worden! En ze zullen drie dochters krijgen, wiens namen met de A beginnen. De A van Argentinie en de A van Adel.

Ja, Maxima heeft hier ongetwijfeld al vanaf de kleuterklas van gedroomd…

Wat wil je later worden als je groot bent?

Wat wil je later worden als je groot bent?

Het nieuwe thema bij de kleutergroepen is beroepen en daarin maken deze jonge kinderen kennis met de bakker, kapper, monteur, timmerman, chirurg, tuinman, schooljuf, winkelier, enzovoorts. De juffen gingen verkleed langs alle groepen. Juf! Wat heeft u nou voor vieze trui aan! Ja, ik ben een bouwvakker! Overigens had deze juf geen bouwvakkersdecolleté. Sommige collega’s weten al vanaf hun zesde dat ze juf wilden worden. Met een krijtje en een stok speelde ze schooltje met de buurmeisjes.

Sacha de Boer gaat haar passie volgen. Na ongeveer 20 jaar journalistiek gaat ze meer doen met fotografie. Hoe mooi is dat? Slow jounalism noemt ze het.

De koningin stopt ook met werken, die wil oma worden. Zal zij ook langs de kant van het zwembad staan als een van haar kleinkinderen voor het zwemdiploma-A gaat? En neemt ze weleens een kleinkindje achterop op de fiets? Cakejes bakken, voorlezen en verstoppertje in het grote paleis zie ik haar wel doen. Oma, waar ben je nou? Nu wil ik in de dekenkist, oma, en dan mag jij me zoeken. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10 en wie niet weg is is gezien, ik kom! Prinsesje spelen met een kitscherig diadeempje van de Wibra op haar hoofd. Taartjes kleien met Play-Doh. Langs de kade met een vlaggetje in haar hand wachten op de Sint. Wat een leuke ervaring, zo achter een dranghek met aan elke hand een kleinkind! De jongste twee, want die geloven er nog heilig in. Het pakje Wicky heeft gelekt over haar makkelijkste laarzen. Maar het maakt haar niet uit, want ze is geen koningin meer maar oma. Voor haar kleinkinderen is ze de liefste en beste oma van der Nederlanden.

Er was eens een Hagenees die de beste wielrenner van der Nederlanden wilde worden… niet gelukt! Want valsspelen, dat mag niet. Dat weten kinderen zelfs! Wat gaat hij eigenlijk de rest van zijn leven doen? Wat wil je worden als je groot bent, Michael? Aan deze beroepen is de komende jaren een tekort: bouwvakker, monteur, lasser, schoenmaker en concierge. Nou… kies maar! Misschien kun je de beste schoenmaker van der Nederlanden worden… wie weet? Misschien wel van de wereld! Ik heb gehoord dat ex-paus Benedictus zich vanaf nu bezig gaat houden met het sparen van rode muiltjes. Misschien kun je die voor hem gaan maken? En dan kun je gelijk bij hem in de biecht!