Goed gedaan, jochie!
http://www.nu.nl/binnenland/3715067/rotterdamse-school-mag-leerlingen-niet-belonen-met-zeilreis.html
Je kunt
kinderen op vele manieren prijzen en belonen: we kennen de ‘dikke duimen kaart’,
het stickertje, de medaille na een wedstrijdje (ook al is die van chocolade),
het vaantje, een beker is helemaal superdepuper en dan gaat het alle ploeggenootjes
rond om hem aan familie of zelfs aan klasgenootjes te laten zien, ‘gewoon’ een
aai over de bol of een schouderklopje. Niks mis mee zou je zeggen.
Maar het
kan nog grootser! Als je alles al voor elkaar hebt gekregen in je leven en je verder
niet echt meer te motiveren bent, dan krijg je van school een zeilreisje
cadeau! En nee, niet op het IJsselmeer, maar van de Caribbean naar Nederland,
voor zes weken! Niet gek toch? Als je een jaar of 16, 17 bent en je hebt alles
wat je hartje begeerd, snapt iedereen dat je met een kinderachtig stickertje
niet snel meer tevreden bent.
Wat is dat
voor school waar je überhaupt zo’n reisje kunt betalen? Wat is de ouderbijdrage
daar eigenlijk? Even googelen levert het volgende op: De Hugo de Groot is een
school voor docenten en leerkrachten met ambitie. Op zich niks mis mee om het
beste uit jezelf te halen, maar om dat dan te belonen met een zeilreisje? De
school zou die prijs trouwens niet zelf betalen, lees ik, maar het zou betaald
worden door een sponsor uit de Rotterdamse haven.
Op de site lees ik ook hoe je
je talentvolle spruit daar kan aanmelden. De informatie van de basisschool en
de Cito zijn niet voldoende voor ‘de Hugo’, en zodoende mag je telg daar nog een
viertal (!) toetsen doen waaronder nóg een Cito en een IQ test op conto van
pappie en mammie zegge 1000,- (mag ik even vangen?). Alhoewel het een openbare
school is, is het duidelijk dat deze school niet voor elk kind is weggelegd.
Het komende
schooljaar wil deze school beginnen met de ‘Superschool’. Daar kun je heen als
je een superman of superwoman wil worden of sowieso iemand met superkrachten.
Een soort Zweinstein, maar dan anders.
O, ja, niet
iedereen zou voor dat zeilreisje in aanmerking komen, nee, dat is alleen bestemd voor de ‘excellente’ kinderen.
De uitverkorenen.
Helaas
heeft leerplicht ingegrepen, die heeft sowieso iets tegen zeilen in het
algemeen, en houden dus alle duistere zeilreisjes in de smiezen. Dit gaat alle
perken te buiten. Zes weken school missen mag natuurlijk niet, zelfs niet voor
de excellente leerlingen.
Als je op
de site kijkt kun je lezen dat de school hun zwembad wil redden. Ze hebben anderhalf
miljoen euro nodig en een ‘louzy’ 2.700 euro opgehaald. Ik snap nu wel dat
leerplicht ingrijpt. Als je op zeilreis gaat, moet je wel eerst zwemles gehad
hebben! Als die sponsor nou eerst dan dat zwembad opknapt.
Even wat
theorie:
“Motivatie is als een vuur van binnenuit. Als
iemand dat vuur onder jou probeert op te stoken, dan is de kans groot dat het
maar kort zal branden.”- Stephen R. Covey
“Beloningen gaan voorbij aan de
achterliggende redenen voor gedrag en presteren;
ze verminderen de kritische reflectie en leiden niet tot meer inzicht in de
wijze waarop geleerd wordt en problemen worden opgelost (Castelijns, 2001)
Is een zeilreisje een verkeerde manier van belonen? Ik vraag me ook
ineens af: welke beloningen gingen eraan vooraf? Een paard? Weekendje shoppen
in Parijs? Racen in een Formule 1 wagen?
Nog een beetje theorie: Voor verwende kinderen is
het moeilijk om in de omgang met mensen en dingen waardering te ontwikkelen.
Bepaalde emoties kunnen hierdoor ook niet volledig tot uiting komen. Kinderen
die behandeld worden als een prins of prinses krijgen al hun wensen dadelijk
vervuld, waardoor het wel erg moeilijk wordt om zich langdurig ergens op te
verheugen. Enkele minder leuke kanten van een verwend kind die evolueert naar
een volwassen persoon zijn:
- Ze zijn gemakkelijker jaloers;
- Hoewel zij alles al hebben, zijn ze vaak nog steeds ontevreden;
- Ze hebben weinig inlevingsvermogen of aandacht voor anderen;
- Verwende kids kunnen zich moeilijk aanpassen aan situaties en anderen;
- Hun wereld is behoorlijk 'klein', gezien alles rond hun eigen persoontje draait;
- Vaak hebben zij ook een tekort aan doorzettingsvermogen en zijn ze gemakzuchtig;
- Ze kennen geen innerlijke rust en kampen vaak met stress. Bovendien zijn zij iets vatbaarder voor depressiviteit en angstreacties;
- Materieel verwende kinderen worden vaker een pestkop: ze willen overal baas zijn.
Uit: Infotalia
Het verwende
kind syndroom is ontstaan door materiële pedagogische affectieve verwenning. Of
te wel de nieuwe rijkeluisziekte: Affluenza.
Mag
ik alsjeblieft de naam van die Rotterdamse sponsor?
Wij
hebben namelijk kinderen op school die wonen in een achterstandswijk onder soms
erbarmelijke omstandigheden, bijv. zonder kachel. Of getuigen zijn geweest van criminele of gewelddadige situaties, geen
schone kleren hebben of bij de voedselbank lopen.
Een
zeilreisje? Zij zijn al blij met zwemles of een eigen kamer!
En
natuurlijk een stickertje van de juf of een dikke duim. Goed gedaan, jochie! Het
was een fijne dag, tot morgen!
Die
glimlach is onbetaalbaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten