Meester m/v
Wij hebben er een paar. Sommige scholen hebben er één,
sommigen twee. Er zijn zelfs scholen die er nul hebben! Als hij dan per ongeluk
ergens terecht komt, staat hij onhandig in de personeelskamer, als een
verdwaalde man in een lingeriezaak. Hij houdt zijn lauwwarme koffiebeker stevig
vast. Kijkt in zijn koffie om geen oogcontact te maken met de kudde vrouwen.
Staat langs de muur of zit op de verste stoel.
Wat is dat toch met mannen? Waarom zien we er steeds
minder voor de klas? Leg het maar eens uit aan de kinderen:
“Vroeger waren er
ook mannen die juf waren”
‘Echt waar? Zoiets als meester Wim?’
“Nee… die is
conciërge… Zoals ik doe. Je ziet ze nauwelijks meer.”
Sommige kinderen missen een man als rolmodel!
Zien hun
vader maar eens in de veertien dagen en op woensdag in de oneven weken (mits
hij niet moet overwerken natuurlijk of iets gaat doen met de kinderen van zijn
nieuwe vriendin.)
Andere kinderen zien hun biologische schepper nooit. Hebben
geen mannelijk voorbeeld thuis, noch op school. Dan moeten ze het alleen hebben
van de tv-mensen, artiesten, rappers en filmsterren. Geen voorbeeldfuncties die
de jongetjes op de maatschappij voorbereiden.
Juffen worden neergezet als overbezorgde theemutsen die
jongetjes zouden beperken: “Niet te hoog klimmen! Houd eens op met stoeien!
Blijf van elkaar af! Gaan jullie dit maar op de gang uitpraten!”
Waarom heet een vrouwelijke leraar eigenlijk JUF?
Voorheen was de ‘juf-vrouw’ een ongetrouwde vrouw die als lerares op een
basisschool werkzaam was. Het was tot 1957 verboden voor een getrouwde vrouw om
als ambtenaar werkzaam te zijn, waardoor een lesgevende dame op en school per
definitie een juffrouw was. De meester is de aanspreektitel van een mannelijke
leraar.
De implicatie van het meesterschap is dat de opgedane kennis of
vaardigheden wordt overgedragen. De vrouwelijke equivalent ontbeert de titel,
maar heeft dezelfde functie. Zo vermeldt De Dikke van Dale.
Dus eigenlijk is de
juf een meester, maar dan vrouwelijk.
Jongens hebben behoefte aan bewegen, praten op een
andere manier over gevoelens, lossen ruzies op een andere manier op, willen
structuur en duidelijkheid, houden van een oplossingsgerichte benadering en
hebben humor.
Hoe laat je jongens jongens zijn?
Hoe voorkom je dat je voortdurend
straf geeft?
Als de juf het dan moet doen zonder haar mannelijke collega, lees
dan het meesterstuk van juf Sandra van Liere*.
Accepteer dat jongens niet
hetzelfde zijn als meisjes. Dat kan een juf best!
