Paard van Troje
Achterin de
vriezer vind ik een wit uitgeslagen bonk bevroren vlees. Het stickertje is er
afgevallen. Ik kan de kleur niet echt onderscheiden. Hmmm… het zou kipfilet
kúnnen zijn… maarrr… het zouden ook varkenslappen kunnen zijn. Dan wacht ik
maar af tot het is ondooid.
Ik moet
ineens denken aan de biefstukkoning. Wat
zei hij nou: ”Ik heb nooit gezegd dat het koeienbiefstuk was, gewoon biefstuk
en het is al jaren paard, geen haan die er naar kraaide…” Tsja, van zo’n worst
lust ik er wel een. Kunnen we binnenkort onze over het paard getilde MacburgerDonalds gaan verwachten met een smoesje: “Ja, ja,
100% puur! , ‘beef’ betekent in het Schots ‘paard’, wisten jullie Europeanen
dat dan niet? In tijden van crisis kiezen wij ook voor een goedkopere variant.
Hebben jullie ook gemerkt dat het plakje augurk ervan af is?”
Paardenvlees
heeft voor heel veel mensen emotionele waarde. Net als konijn, dat zien ook
veel mensen liever niet op hun bordje liggen. Ik weet nog goed de zomer van
1985, dat we met de hele familie de dieren van mijn tante in Italië gingen
slachten om vrieskistklaar te maken. Kippen, kalkoenen en konijnen. Mijn neefje
kreeg die avond geen hap door zijn keel…
Mensen (op
vegetariërs na) eten gerust vlees, zolang ze maar niet weten waar het vandaan
komt. Geen beest dat we hebben geknuffeld of in de ogen hebben gekeken. Ik
haalde een keer een hele grote pompoen . Hij was zo groot dat ik hem moest
dragen als een baby . Er zaten halloweenstickers op geplakt: tanden en ogen. Ik heb de pompoen
geknuffeld en in de ogen gekeken, maar ik heb er tóch lekkere soep van gemaakt!
We eten de
dieren waarvan we houden niet; wij eten geen hond of kat. In andere landen eten
ze misschien wel alles wat beweegt, weet ik veel. Er zijn landen waar ze veel
insecten eten. Waarom eten wij dat eigenlijk niet? Of zit iedereen ineens op
een workshop sprinkhaanknuffelen? Zonder dat ik dat weer weet. Mis ik weer een
hype?
Meelwormen
hebben geen ogen. Het schijnt dat je ze makkelijk kan roerbakken en een beetje nootachtig
smaken. Toch ken ik niemand die ze eet. Of zitten ze stiekem in de lasagna van
de Euroshopper, zonder dat het op de verpakking staat vermeld?
Het waren trouwens
varkenslappen. We hebben varkenslappen gegeten met kerriesaus , wilde rijst en
boontjes. Ach… een gegeven paard mag je niet
in zijn bek kijken.
