2040
Ik loop
door de bibliotheek, waar twee jongens van groep 4 verdiept zitten in een boek.
“Juf! In 2040
zijn er echt gave kermissen!”
Ik stop en
boven mijn hoofd ontstaat een wolkje met daarin het woord “Huh?”.
“Ja, en
robotten kijken ons huiswerk na.”
Nieuwsgierig
als ik ben, kijk ik mee in het boek. Op de voorkant staat met grote glimmende
letters ‘In 2040’ aangegeven.
“Hmmm…. In 2040,
zeg je? Heb je dan nog huiswerk in 2040?”
“Tuurlijk!”,
zegt er een, “Dan zijn we …” Dan is het even stil. Ze kijken elkaar aan.
“We zijn nu
pas acht.”, zegt de ander.
“Ok, en hoe
oud ben je dan in 2040?”
“Negen!
Want 2014 komt na 2013.”
“2014 komt
inderdaad na 2013, maar wat staat er op de voorkant van het boek? Staat daar
2014?”
Ze slaan
hem dicht en bekijken de voorkant. “2040!”
“Is 2040
hetzelfde als 2014?”, vraag ik.
“O, nee…
maar … die kermissen zien er echt vet cool uit, juf en die robots, Kijk! Kijk!”
Het is
duidelijk dat ze mijn rekensommetje superstom vinden. Waarschijnlijk kan die
robot het sommetje wel snel uitrekenen, zelfs onderste boven in die super coole
achtbaan. Echt gaaf!