De juf is
16!
‘Ha! Juf!’
En ze vliegt me om de hals. Tijdens pleinwacht vind ik het zó leuk om de
kinderen om me heen te hebben.
Yasmin kijkt me keurend aan. ‘Hmmm…’ en ze zet
haar wijsvinger tegen haar kin, ‘Hoe oud ben jij eigenlijk?’
Oei… Laat
ik voor veilig gaan…’Wat denk je?’’16?’
‘Nee, ouder!’
’15?’
‘Nee, nóg ouder!’
’18?’
‘Nee, nog véél ouder!’
Ze is even stil… ‘Hoe oud ben je dan?’
’43.’
Ze kijkt bedenkelijk.
‘En hoe oud ben jij?, vraag ik snel terug.
Heel slim zegt ze: ’Wat denk je?’
‘6?’
‘Hmmm… bijna…’
‘5 dan!’
‘Ja!’
‘Wanneer wordt je 6?’
‘Op mijn verjaardag!’
Ik schiet in de lach. Ze vraagt snel wanneer ik jarig ben. ‘Ik ben in de zomer jarig. Als het bijna vakantie is; dán ben ik jarig.’
‘En hoeveel jaar word je dan?’
‘Nou, dan word ik 44.’
‘Ja, dat klopt.’ en ze telt: ‘43, 44, 45, 46, 47…’
En dan
ineens wijst ze met haar beide wijsvingers naar me. Ze begint bij mijn voeten
en gaat dan langzaam omhoog:’ 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14,
15, 16! Zie je nou wel, je bent 16!’