We kregen
van de week een kaartje van het CJG in de bus. “Aan de ouder(s)/verzorger(s)
van de puber van dit huis Voorbach.
Op de voorkant stond de zin: ”Mijn ouders zitten momenteel eventjes in hun
nee-fase”, dus ik dacht dat dit kaartje voor de puber bedoelt, was… maar nee het was voor de ouder(s)/verzorger(s): dus voor ons!
Het Centrum
voor jeugd en gezin organiseert een bijeenkomst voor puber-ouders/verzorgers waarbij je - volgens het kaartje- onder
andere antwoord krijgt op de volgende
vragen: Ben ik nou gek, of hoe zit dat?
Hoe communiceer je met je puber en
Hoe houden we het gezellig?
Nou aan de
ene kant ben ik wel geïnteresseerd in zo’n bijeenkomst. Niet zo zeer omdat wij
opvoedingsvragen hebben, maar ik zou toch wel héél graag antwoord willen op de
vraag of ik gek ben. Nee, alle gekheid op een stokje. Gelukkig ben ik een
beetje gek, want als je normaal bent in deze krankzinnige wereld, is het
verdomd lastig overeind te blijven. En als iemand een beetje gek is, denken al
die anderen tenminste dat zij normaal zijn.
Nou, een
béétje gek… ik hoor geregelmatig de kreet ’Mama, doe toch eens normaal!’
voorbij komen. Vanochtend zei de puber dat ik ‘bepaalde’ kleren niet meer aan moest doen. Hoezo? Karen van K3 is maar een paar jaar jonger en heb je weleens goed gekeken wat zíj aanhééft? Ze begint trouwens een behoorlijke verlopen kop te krijgen.
De tweede vraag dan: hoe communiceer
je met je puber? We hebben onderhand wel in de gaten dat we de verkeerde vragen
stellen: Waarom staat je fiets nog in de tuin en niet in de schuur? Kun je je
kamer niet eens opruimen? Na dít programma gaat de tv uit! Opruimen en
luisteren, ik bedoel niet opruimen en niet luisteren, schijnt erbij te horen.
De neuropsychologie breekt zich er hun hoofd over: het brein is nog niet
volgroeid, is het hormonaal?, luisteren ze te veel naar hun peer-group?
afzetten tegen hun ouder(s)/verzorger(s).
Pubers gaan
‘ineens‘ later naar bed. Sta je daar met je slaapdronken kop de gordijnen dicht
te doen, wil ze ineens CSI kijken. CSI? Ben je wel lekker? Vorig jaar moest ik
je handje nog vasthouden toen je je laatste vaccinatie kreeg en nu is die
patholoog-anatoom een ‘vette gast’!
Ik kijk nu
ook met de puber naar Sterren
springen enzo. Verstand op nul… gezellig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten