Er was eens een vrouw uit Koewacht
Die schreef haar brieven met veel macht
De mensen boos en verontwaardigd
Wie doet er nou zo onaardig?
Van keurige Cristel hadden ze dat nooit gedacht!
Die Cristel… die kreeg een soort van ‘Gilles de la Tourette
op papier’, volgens haar man van haar verkeerde medicijnen.
Die Cristel heeft de afgelopen jaren de gelegenheid gehad om
allerlei dorpsgenoten vervelende brieven te sturen, zonder dat er bij iemand
een lampje ging branden? Dacht haar man dan niet: Ga je nu alweer een stukje
lopen? Moeten er geen postzegels op die enveloppen? Voor wie zijn die brieven
eigenlijk? Is dat pakje van 100 enveloppen alweer op?
Kreeg haar man ook van die brieven, vraag ik me dan af?
Waarschijnlijk wel.
En wat stond daar dan in? Wil ik weten!
Ruim die gore
stinksokken van je eens op, met je hondenkop. Je stinkt uit je richel, oude
gerimpelde gebochelde bejaarde, zoek een hobby! Zo iets? En zij maar schrijven.
Schreef alles lekker
van zich af!
Moest ze ergens te lang in de rij wachten, schreef ze ’s avonds of
die vrouw voor haar niet op een ander tijdstip boodschappen kon gaan doen, en
waarom ze voor de hele week vreten insloeg, en of ze soms de hele straat eten
moest geven? Bij weer een andere buurvrouw betichtte ze de kinderen van schreeuwen
en of ze ze niet beter kon opvoeden? Of de buurman zijn hond niet lekker binnen
kon houden? Of dat meisje van de overkant niet een keertje naar de kapper kon
gaan? En haar vader kreeg een brief over zijn leuke nieuwe schoonzoon.
Nou, als
dat niet lekker opruimt in je hoofd!
En iedereen elkaar maar verdacht aankijken. Van wie komen
die brieven? En eerst maar denken dat je de enige bent die zo’n brief krijgt.
Tot dat iemand het durft te delen. Toen kwam de aap uit de mouw. Heb jij ook zo’n
brief gekregen?
Met wát erin? Ja… je hebt ook een dikke kont… nee, nee…sorry…
Toch maar beter de bijsluiter lezen dan in het vervolg: “… kan
nare bijwerkingen geven, zoals eerlijkheid in de lompste vorm van het woord… met
verstoting uit de maatschappij tot gevolg… ”
Als je dan toch zo graag brieven wil schrijven naar mensen, neem
dan het voorbeeld van de 14-jarige Jacob die brieven schrijft aan onbekende
eenzame bejaarden.
En als je graag lieve briefjes wil lezen, bewaar dan de liefste
briefjes je hele leven. Ik bewaar ze op plekjes waar ik ze niet verwacht en ik
ze op onverwachte momenten plotseling kan vinden. Die onverwachte momenten
komen namelijk altijd op het juiste moment.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten